Ooit ergens in voorbije tijd was er een goddelijke vonk die ontsprong uit de oerbron, een trilling die iets in beweging zette, wat opnieuw iets in beweging zette, en een eindeloos nieuw teweeg bracht.
Een goddelijke vonk van licht, die steeds verder verdicht in stoffelijke vorm op aarde kwam.

We bewegen ons deze dag kunstzinnig door ons innerlijke landschap. We werken met pure aardepigmenten wat je terugbrengt naar jouw bron, de bron van de aarde of misschien wel de bron van het universum. Het is een schilderen met pigmenten en parafine in licht en donker, tegenstellingen en verbindingen. Laag over laag en ook weer weghalend. Het is een continue doorgaande weg van ontstaan en vergankelijkheid.
Het innerlijke landschap wat oneindig doorgaat. Wat geen moment vastligt.
Het zou ook zomaar kunnen dat wat je deze dag creëert, nog lang niet af is, maar simpelweg het begin van iets nieuws.

We werken deze dag in de vorm van een leporello, dit is een harmonicaboekje, wat eigenlijk eindeloos door zou kunnen gaan. Het begin zou ook het einde kunnen zijn, en alle losse pagina’s samen vormen ook weer een geheel.